Eerste schip met graan verlaat de haven van Odessa, Oekraïne
Het ‘Zwarte Zee Initiatief’ is slechts het begin van de aanpak van de wereldwijde hongercrisis.
CARE International is erg blij met het bericht dat de eerste vracht tegengehouden graan officieel de haven van Odessa heeft verlaten, na een akkoord tussen Oekraïne en Rusland dat bekend staat als het Zwarte Zee Initiatief. Wij roepen alle partijen met klem op hun afspraken in het akkoord na te komen, de veiligheid van personeel, goederen en infrastructuur te waarborgen, en te blijven werken aan een vreedzame oplossing voor het conflict in Oekraïne.
Als gevolg van diepgewortelde ongelijkheid, worden wereldwijd onder meer vrouwen, meisjes en minderheidsgroepen onevenredig zwaar getroffen door honger.
Wereldwijde hongersnood niet voorbij
De heropening van de aanvoerroutes is een belangrijke stap in de aanpak van de honger van naar schatting 50 miljoen mensen wereldwijd die op het randje van hongersnood leven. De huidige wereldwijde hongercrisis is echter niet begonnen met het conflict in Oekraïne, en zal ook niet eindigen met het Zwarte Zee Initiatief.
Op dit moment leven de meeste hongerlijdende mensen in de wereld in door conflicten getroffen gebieden. Als gevolg van diepgewortelde ongelijkheid, worden wereldwijd onder meer vrouwen, meisjes en minderheidsgroepen onevenredig zwaar getroffen door honger. Echter, door te investeren in een gendergelijke, lokale en duurzame systeemverandering kan de internationale gemeenschap ervoor zorgen dat er geen plaats meer is voor hongersnood in de 21e eeuw.
Vier concrete acties
CARE roept de internationale gemeenschap op om beleidsmaatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat conflicten de honger niet verergeren, door de volgende vier concrete acties te ondernemen die zijn beschreven in de oproep tot actie van mei dit jaar, ondertekend door 40 internationale ngo’s:
- Geef prioriteit aan diplomatie om de onderliggende oorzaken van voedselonzekerheid aan te pakken en het vermogen van mensen om toegang te krijgen tot voedsel en bestaansmiddelen te beschermen;
- meer middelen uittrekken om de gevolgen van de voedselzekerheidscrisis op korte, middellange en lange termijn aan te pakken;
- de voedselhulp op de specifieke situaties af te stemmen;
- de resoluties 2417 (2018) en 2573 (2021) van de VN-Veiligheidsraad uitvoeren om ervoor te zorgen dat conflicten de humanitaire toegang, de veilige werking van burgerlijke locaties zoals de landbouwproductie, en markten niet in gevaar brengen, en vooral dat voedsel en honger nooit als oorlogswapens worden gebruikt.
De internationale gemeenschap moet nu handelen als we een hongersnood willen voorkomen. Door middelen en politieke wil in te zetten tegen de honger in de wereld, kunnen we verdere crises voorkomen en blijvende oplossingen te bieden tegen de voedselonzekerheid van miljoenen mensen.
