Oekraïne: 2 jaar oorlog, het dagelijkse lot aan het front
De escalatie van het conflict in Oekraïne is op zaterdag 24 februari precies twee jaar geleden. Ondertussen blikt de wereld terug op twee jaren van voortdurende uitdagingen, pijn en verwoesting. De aanhoudende oorlog heeft aanzienlijke problemen veroorzaakt, waardoor miljoenen mensen aan de frontlinie worden geconfronteerd met angst, onzekerheid en moeilijke levensomstandigheden. Er bestaat bijzondere bezorgdheid over meer dan 3,3 miljoen mensen, waaronder 800 duizend kinderen, die dicht bij de frontlinies wonen.
“Mensen aan het front vertellen ons dat hun leven een loterij is geworden omdat ze niet weten of ze in het volgende uur zullen leven of sterven. Ze gaan alleen naar buiten voor noodzaak en dat wat op korte afstanden mogelijk is, zoals het halen van water, oudere familieleden helpen, of het kopen van medicijnen en brood,” zegt Fabrice Martin, directeur van CARE in Oekraïne. “Wanneer mensen hun huis verlaten, weten ze niet of ze aangevallen zullen worden, op een landmijn zullen stappen, of dat hun huis nog overeind zal staan als ze terugkomen. Dit is momenteel de harde realiteit voor miljoenen Oekraïners.”
Wanneer mensen hun huis verlaten, weten ze niet of ze aangevallen zullen worden, op een landmijn zullen stappen, of dat hun huis nog overeind zal staan als ze terugkomen.
Fabrice Martin, directeur CARE Oekraïne
Hoe staat het met de oorlog in Oekraïne?
In de oostelijke en zuidelijke regio’s van Oekraïne ervaren meer dan 3 miljoen mensen dagelijks de zware realiteit van beschietingen en tekorten. Zonder basisvoorzieningen zitten velen vast in koude, donkere kelders en lopen ze constant het risico op geweld en gedwongen verplaatsing. De schade aan civiele infrastructuur is groot, met 1.523 medische faciliteiten, 1.600 scholen en bijna 400 bruggen die zijn vernietigd. Belangrijke voorzieningen zoals elektriciteit en water zijn vernietigd, wat de humanitaire crisis verergert.
Door de vernietiging hebben bijna 720 duizend mensen in de zwaarst getroffen delen van Oekraïne geen toegang tot fatsoenlijke en veilige huisvesting. In de afgelopen twee jaar heeft het conflict bijna vier miljoen mensen intern ontheemd. In totaal zal volgens het UN humanitaire responsplan in 2024 ongeveer 14,6 miljoen (zo’n 40 procent van de bevolking van Oekraïne) humanitaire hulp nodig hebben.
Oekraïne: Vrouwen en meisjes hardst getroffen
De impact van deze oorlog is vooral verwoestend voor vrouwen en meisjes. Met verscheurde families, weinig kinderopvangfaciliteiten, gesloten scholen en verminderde sociale diensten, dragen zij een groeiende last van onbetaalde zorgverantwoordelijkheden, vooral voor kinderen en oudere familieleden.
Bovendien heeft het wijdverbreide gebrek aan veiligheid, stabiliteit en controle over het eigen leven, samen met de enorme behoefte aan steun, geleid tot tal van psychologische uitdagingen. Hoewel het essentieel is om basisbehoeften te vervullen, is het ook van groot belang om te zorgen voor mentaal welzijn. Dit helpt om een gevoel van balans te herstellen te midden van de chaos van het conflict. Zoals Fabrice Martin benadrukt: “Het herstellen van deze trauma’s zal meer tijd vergen dan slechts één of twee jaar; het vraagt om langdurige steun voor het volk van Oekraïne.”
Iedere bijdrage, groot of klein, is van onschatbare waarde om ons werk in onder meer Oekraïne te kunnen voortzetten en uitbreiden.
CARE in Oekraïne
CARE begon haar werkzaamheden in Oekraïne in maart 2022. In de afgelopen twee jaar hebben we meer dan 1,2 miljoen mensen bereikt en hen voorzien van noodhulpmiddelen om te kunnen overleven. Waar onze activiteiten eerst voornamelijk gericht waren op huisvesting en basisbehoeften voor binnenlandse vluchtelingen, richt CARE zich nu steeds meer op psychologische ondersteuning, gendergerelateerd geweld, conflictgerelateerd geweld, huisrevalidatie en de ontwikkeling van vrouwelijk leiderschap in noodsituaties. CARE versterkt institutionele capaciteiten in frontlinie regio’s, werkt aan het herstellen van watervoorzieningsnetwerken en voorziet gemeentelijke diensten van nieuwe apparatuur om kwalitatieve en essentiële diensten aan de bevolking te waarborgen.