Onderwijs in Somalië: Vandaag leren om morgen les te kunnen geven
Het leven in Somalië zit voor jonge meisjes zoals Hamdi onevenredig vol met uitdagingen. Vooral in noodsituaties zoals nu tijdens de extreme droogte. Meisjes worden namelijk het eerst thuisgehouden en mogen niet (meer) naar school. Ze moeten helpen bij huishoudelijke taken en worden lopend op pad gestuurd naar verafgelegen waterbronnen.
“De kinderen op onze school komen uit gezinnen die binnen de landsgrenzen van Somalië op de vlucht zijn, als gevolg van de aanhoudende droogte”, vertelt Halima, directeur van basisschool Ayaanle.
In Somalië is 72 procent van de plattelandse vrouwen nooit naar school geweest.
Zo’n 1,4 miljoen Somalische kinderen worden door de gevolgen van de extreme droogte getroffen. Hamdi Suleman, 14 jaar oud, is een van hen. Ze zit in de vijfde klas. “Voordat we naar de stad verhuisden, woonden we in een opvanglocatie voor binnenlandse vluchtelingen. Dat was een heel moeilijke periode. Er was geen water, ik kon niet naar school en ik moest mijn moeder helpen in het huishouden”, vertelt Hamdi.
Toen Hamdi tien jaar oud was verliet ze samen met haar familie het opvangkamp en verhuisde naar de stad. Mariam Adam, de 43-jarige moeder van Hamdi, vertelt: “We moesten wel verhuizen uit de opvanglocatie, want we hadden niets te eten. Bovendien wilde ik mijn kinderen graag naar school kunnen sturen, dat vind ik belangrijk.”
Wat doet CARE?
CARE ondersteunt gezinnen, zoals die van Hamdi, zodat meisjes naar school kunnen (blijven) gaan. We voorzien onder meer in schoolboeken en -schriften, schrijfmateriaal en andere schoolspullen die kinderen nodig hebben. “Ik vind het leuk om naar school te gaan. Ik wil veel leren, zodat ik later mezelf en mijn familie kan helpen,” zegt Hamdi zittend naast haar moeder op een roze schoolbank in haar klas.
“Op een dag wil ik naar de universiteit, zodat ik later minister van Onderwijs kan worden. Ik wil de weg vrijmaken voor andere meisjes om ook te kunnen leren.”
Hamdi Suleman, 14 jaar oud
In Somalië is 72 procent van de plattelandse vrouwen nooit naar school geweest. Hamdi’s moeder, Mariam, wil niets liever dan haar dochter succesvol haar school zien afronden. “Ik wil dat mijn dochter slaagt en een betere toekomst heeft. Zelf verkoop ik vlees, maar door de aanhoudende, extreme droogte gaat het niet goed en hebben we schulden”, vertelt Mariam. Ze is verantwoordelijk voor het gezinsinkomen en zorgt meestal alleen voor haar kinderen omdat haar man slechtziend is. “Alles is duur. Schoolgeld, maar ook eten is duur. Ik kan het me niet veroorloven en dat is een grote last.” Mariam zou graag zien dat haar dochter Hamdi in de toekomst financieel onafhankelijk wordt.
Bij de ingang van het klaslokaal staat in groene letters geschreven: “Vandaag leren om morgen les te kunnen geven”. Hamdi heeft deze woorden omarmd. “Op een dag wil ik naar de universiteit en later wil ik minister van Onderwijs worden, zodat ik de weg vrij kan maken voor andere meisjes om ook te kunnen leren”, vertelt de 14-jarige vastbesloten.